MISJE - ZAMBIA
Głosimy Ewangelię i pomagamy najuboższym w różnych zakątkach świata. Wspieramy misje duchowo i materialnie. MODLIMY SIĘ za misje. Prowadzimy program ADOPCJI NA ODLEGŁOŚĆ. Realizujemy PROJEKTY MISYJNE. Ewangelizujemy, uczymy, wychowujemy, dożywiamy, leczymy, budujemy na misjach. Wysyłamy WOLONTARIUSZY do pracy misyjnej. Opowiadamy o misjach podczas ANIMACJI MISYJNYCH w całej Polsce. Budujemy MISYJNE DOMY na całym Świecie. Razem z Wami – sympatykami i dobrodziejami misji salezjańskich tworzymy MISYJNĄ RODZINĘ SALEZJAŃSKĄ. W naszej rodzinie szczególną troską obejmujemy misjonarzy i misjonarki salezjańskie oraz ich podopiecznych z różnych stron świata. Dołącz do nas i wspieraj misje salezjańskie!
NASI PODOPIECZNI
Przedszkole i Szkoła Podstawowa Saint James Pre-School w Manisie
ADOPCJA NA ODLEGŁOŚĆ
"Pomagając innym pomagasz i sobie"
LIST
Z ADOPCJI NA ODLEGŁOŚĆ - MANSA
SIERPIEŃ 2023
LIST
Z ADOPCJI NA ODLEGŁOŚĆ - MANSA
LIPIEC 2022
WYJĄTKOWA PROŚBA
PRAWDZIWE SZCZĘŚCIE
„Można nie pomagać, można znaleźć wiele racjonalnych argumentów dla konkretnych przypadków, aby nie pomagać. Ale to nic nie zmieni. Nadal będą głodni, chorzy, cierpiący, potrzebujący. Lepiej zgrzeszyć nadmiarem dobroci i naiwności, niż nadmiarem kalkulacji i nieufności.” o. Fabian Kaltbach OFM
“Nie jest trudno być dobrym, wystarczy tylko chcieć...”
O. Marian Żelazek SVD
HISTORIA CHONGO I LOMBANA
ROZKŁAD DNIA
6ºº – 830 Schodzenie się dzieci w poszczególnych grupach zabawy dowolne wg zainteresowania dzieci oraz indywidualne wspomaganie rozwoju dzieci
do 815 Schodzenie się dzieci z grupy Margaretki
do 830 Schodzenie się dzieci z grupy Bratków
800 I śniadanie grupa Róże
815 I śniadanie grupa Maki
830 I śniadanie grupa Margaretki
845 I śniadanie grupa Bratki i Fiołki
9ºº – 1030 Zajęcia dydaktyczno-wychowawcze organizowane
przez nauczyciela oraz spacery, zabawy
rekreacyjne i sportowe dostosowane do możliwości dzieci
1030 II śniadanie grupa Bratki i Fiołki – po śniadaniu zajęcia relaksacyjne
1050 II śniadanie grupa Róże
1105 II śniadanie grupa Maki
1120 II śniadanie grupa Margaretki
1115 Odpoczynek na powietrzu lub w sali dzieci
Starsze grupy II zajęcia dydaktyczno-wychowawcze
1240 Obiad grupa Bratki i Fiołki
1300 Obiad grupa Maki
1320 Obiad grupa Margaretki
1340 Obiad grupa Róże
1400 – 1545 Rozchodzenie się dzieci – w tym czasie czytanie bajek, zabawy ruchowe, dydaktyczne, porządkowe
14:40 Koronka do Bożego Miłosierdzia
Program edukacyjny
Przedszkole nasze jest Przedszkolem Publicznym – placówką wychowawczo – dydaktyczną której zadaniem jest zapewnienie wszechstronnego rozwoju dziecka. Co roku około 90 dzieci w wieku od 3 do 6 lat uczy się tu kochać Boga i ludzi. Podejmujemy wysiłki na drodze wychowania moralno – społecznego. Ich celem jest przede wszystkim wychowanie religijne dziecka i skierowanie Jego uczuć do Boga, Ojczyzny i bliźniego do wszystkiego co szlachetne i piękne.
Praca wychowawczo – dydaktyczna odbywa się w oparciu o ramowy rozkład dnia – dostosowany do potrzeb i możliwości dzieci. Przedszkole realizuje swe zadania w ścisłym współdziałaniu z organizacjami społecznymi oraz instytucjami kulturalno – oświatowymi.
„ZABAWA TO PRACA DZIECKA TO JEGO ZAWÓD I ŻYCIE” P. KIERGOMART
Proponujemy program, który przez zabawę umożliwia dzieciom:
- rozwijanie pozytywnego obrazu własnej osoby,
- obserwację otoczenia i uczenie się od niego,
- współpracę z innymi,
- rozwój samodzielności,
- umacnianie więzi rodzinnych i społecznych.
W pracy dydaktyczno – wychowawczej uwzględniamy programy:
Program wychowania przedszkolnego wg koncepcji pedagogicznej bł. Edmunda Bojanowskiego –
M. Opiela, M. Kaput, A. Kornobis, Z. Zymróz, S. Chudzik- Nauka czytania i pisania prof. B. Rocławskiego,
- Edukacja matematyczna prof. E. Gruszczyk – Kolczyńskiej.
Daje to dzieciom rzetelne podstawy czytania i pisania tak, by mogły osiągnąć dojrzałość szkolną.
Nasza placówka podejmuje wysiłek na drodze wychowania moralno –
społecznego w myśl zasady:
„Miłuj bliźniego jak siebie samego”.
Nauczyciele kierują uczucia dziecka do Boga, Ojczyzny, bliźniego i do wszystkiego co piękne i szlachetne. Założenia te zawarte są przede wszystkim w Statucie Przedszkola. Wszystkie grupy objęte są nauką religii.
Dzieciom zapewniamy:
zajęcia umuzykalniające i teatralne,
zajęcia plastyczne,
nauka języka angielskiego,
opiekę logopedyczną,
wizyty w teatrach, muzeach, galeriach,
wycieczki i pielgrzymki do sanktuariów razem z rodzicami,
zajęcia gimnastyczne na sali w Szkole Podstawowej.
KONCEPCJA PRACY
Przedszkole Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w Buku
1. MISJA PRZEDSZKOLA
Przedszkole pełni funkcje opiekuńcze, wychowawcze i kształcące. Wspomaga wszechstronny rozwój dziecka odpowiednio do jego indywidualnych potrzeb i możliwości. Tworzy bezpieczne warunki do wspólnej zabawy i nauki.
Promuje harmonijny rozwój: ciała, ducha i rozumu. Dba o zdrowie i zachowania przyjazne przyrodzie, buduje poczucie tożsamości regionalnej i narodowej, rozwija kompetencje społeczne, a także uczy odróżniania dobra od zła. Pełni również funkcję doradczą i wspierającą działania wychowawcze wobec rodziców. Celem edukacji przedszkolnej jest osiągnięcie przez dziecko stanu gotowości do podjęcia nauki w szkole podstawowej.
Nasze hasło to: „Zabawa to praca dziecka, to jego zawód i życie”. P. Kiergomart
2. WIZJA PRZEDSZKOLA (uwzględnia wymagania określone w załączniku do Rozporządzenia o nadzorze pedagogicznym z dnia 7 października 2009 r.)
→ ORGANIZACJA ORAZ ZASOBY RZECZOWE I OSOBOWE PRZEDSZKOLA
Przedszkole Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w Buku zatrudnia kadrę pedagogiczną mającą wysokie kwalifikacje pedagogiczne, a także kwalifikacje specjalistyczne: specjalistę w zakresie terapii pedagogicznej, logopedę, specjalistę w zakresie śpiewu. W celu tworzenia nowych perspektyw rozwoju oraz kreatywnego rozwiązywania pojawiających się problemów powołano zespoły zadaniowe ds.: wychowania i edukacji, promocji i ewaluacji, pomocy psychologiczno- pedagogicznej. Kadra tworzy życzliwą i rzeczową atmosferę współdziałania. Systematycznie doskonali organizację i przebieg procesów wspomagania oraz edukacji dzieci. Dyrektor motywuje nauczycieli do pracy na wysokim poziomie poprzez uruchomienie procedury oceniania, nagradzania i wspomagania.
Pomieszczenia przedszkolne, wyposażenie przedszkola, w tym środki dydaktyczne, pozwalają na realizację przyjętych programów. Kąciki zainteresowań oraz zabawki zachęcają do swobodnej zabawy. Teren przedszkolny sprzyja zabawom na powietrzu oraz prowadzeniu obserwacji przyrodniczych.
→ ISTOTA PROCESÓW ZACHODZĄCYCH W PRZEDSZKOLU I ICH EFEKTY
Nauczyciele monitorują indywidualny rozwój każdego wychowanka w czasie systematycznych obserwacji, prowadzonych w celu zapewnienia najlepszych warunków do osiągnięcia sukcesów rozwojowych. Proces wspomagania rozwoju i edukacji dziecka zmierza do osiągnięcia przez nie gotowości do podjęcia nauki w szkole i radzenia sobie w nowych sytuacjach. Przedszkole bada tęgotowość i w zależności od wyników badania prowadzi zajęcia wspomagające i korygujące rozwój dziecka, a także udziela pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Oferta zajęć prowadzonych w przedszkolu zapewnia realizację podstawy programowej, a także umożliwia rozwój zainteresowań i talentów dzieci.
Nasze zasady są następujące:
Wychowujemy w odniesieniu do chrześcijańskiego systemu wartości.
Uczymy kochać Boga i ludzi.
Podejmujemy wysiłek na drodze wychowania moralnego i organizujemy środowisko umożliwiające nabywanie kompetencji przez dziecko.
Zaspokajamy potrzeby dziecka.
Organizujemy jego aktywność.
Indywidualizujemy oddziaływania w zależności od potrzeb i możliwości dziecka. Integrujemy proces wychowania i edukacji.
Przedszkole respektuje zasady zrównoważonego rozwoju w aspektach: przyrodniczym, społecznym, ekonomicznym i kulturowym. Propaguje dbałość o zdrowie oraz zachowania przyjazne przyrodzie. Dzieci wdrażane są do troski o własne zdrowie i aktywności ruchowej oraz poznawczej w naturalnym otoczeniu. Obserwują i badają przyrodę, uczą się ją rozumieć, kochać i szanować, a także korzystać z jej zasobów dla własnego zdrowia i zaspokojenia potrzeb. Przedszkole rozwija kompetencje społeczne dzieci, uczy współdziałania i prowadzi planowy proces wychowawczy oparty na wartościach. Dzieci uczą się odróżniać dobro od zła. Katalog wartości obejmuje: dobro, piękno, prawdę, miłość, przyjaźń, współdziałanie, szacunek, zdrowie, przyrodę, ojczyznę. Kadra pedagogiczna kształtuje tożsamość chrześcijańską, narodową i regionalną wychowanków, a także poczucie przynależności do wspólnoty europejskiej. Ponadto placówka rozwija zainteresowania i uzdolnienia dzieci, doskonali kompetencje poznawcze wychowanków. Oferuje zajęcia dodatkowe zgodnie z oczekiwaniami i potrzebami dzieci oraz rodziców.
→ KATALOG METOD STOSOWANYCH W PRZEDSZKOLU
Stosowane metody i formy pracy są nowoczesne i zapewniają wychowankom atrakcyjny, twórczy i aktywny sposób na osiąganie sukcesów rozwojowych.
Są to metody oparte na metodyce wychowania przedszkolnego:
1. Metody czynne:
– metoda samodzielnych doświadczeń,
– metoda kierowana własną działalnością dziecka,
– metoda zadań stawianych dziecku,
– metoda ćwiczeń utrwalających.
2. Metody oglądowe:
– osobisty przykład nauczyciela,
– obserwacja i pokaz,
– udostepnianie sztuki/ dzieła plastyczne, przedstawienia teatralne, ilustrowane artystycznie utwory literacki, koncerty muzyczne.
3. Metody słowne:
– rozmowy,
– opowiadania.
– zagadki,
– objaśnienia i instrukcje,
– sposoby społecznego porozumiewania się,
– metody żywego słowa.
Ponadto codzienną praktykę pedagogiczną wzbogacono o nowatorskie toki metodyczne:
– metodykę nauczania matematyki wg E. Gruszczk-Kolczyńskiej, E. Zielińskiej,
– wychowanie przedszkolne wg koncepcji pedagogicznej bł. Edmunda Bojanowskiego
DPN-5002-19/08
– program nauczania czytania i pisania wg B. Rocławskiego
– system edukacji przez ruch K. Wlaźnik,
– metodę projektu,
– twórcze metody aktywności ruchowej: Orffa, Labana, ,
– metody aktywizujące,
– aktywne słuchanie muzyki
– techniki twórczego myślenia.
→ WSPÓŁDZIAŁANIE ZE ŚRODOWISKIEM I RODZICAMI
Przedszkole systematycznie współdziała z rodzicami. Wśród form takiego współdziałania są m.in. uroczystości: spotkania opłatkowe, Jasełka, bale karnawałowe, dzień babci i dziadka, piknik przedszkolny połączony z dniem mamy i taty, pożegnanie przedszkolaków, zajęcia warsztatowe. Rodzice mogą obserwować swoje maluchy w działaniu i włączać się w różne aktywności. Ponadto współdecydują w sprawach przedszkola i wyrażają swoją opinię na temat jego pracy. Mają wpływ na koncepcję pracy placówki, ofertę zajęć dodatkowych oraz organizację ważnych wydarzeń przedszkolnych. Placówka zapewnia częste kontakty między przedszkolem a domem. Nauczyciele wspierają rodziców w wychowywaniu dzieci oraz troszczą się o skuteczny przepływ informacji. Sprzyja to ujednoliceniu procesu wychowania i edukacji dzieci. Wsparcie, życzliwość i akceptacja rodziców ułatwiają podejmowanie konstruktywnych działań na rzecz jakości pracy przedszkola. Przedszkole włącza się także w różnorodne inicjatywy na rzecz środowiska, uwzględniając jego potrzeby i możliwości.
→ PRZEDSZKOLNY ZESTAW PROGRAMÓW
Lp. |
Tytuł programu |
Autor |
Wydawnictwo |
Nr dopuszczenia dyrektora |
1. | „Nauka czytania i Pisania | B. Rocławski | Glotispol | 3/2011 |
2. | Program wychowania przedszkolnego wg koncepcji pedagogicznej bł. Edmunda Bojanowskiego | M. Opiela, M. Kaput, A. Kornobis, Z. Zymróz, S. Chudzik
| Zgromadzenie Sióstr Służebniczek
| 3/2011
|
3.
| „Dziecięca Matematyka” „Program wychowania i kształcenia sześciolatków w przedszkolach, w klasach zerowych i w placówkach integracyjnych” | E. Gruszczk- Kolczyńskiej, E. Zielińskiej, G. Grabowska | WSiP | 3/2011 |
4. | „Bóg kocha dzieci” | E. Osewska, Ks. J. Stala | Jedność | 3/2011 |
| „W świecie mojego Boga” | S. M. Najowicz M. Żołowicz
| Jedność
| 3/2011
|
5. | „Nasze przedszkole. Program edukacji przedszkolnej wspomagający rozwój aktywności dzieci” | M. Kwaśniewska, W. Żaba –Żabińska Cz. Cyrański | MAC | 3/2011 |
→TRADYCJE PRZEDSZKOLNE
Przedszkole ma własne tradycje, co podkreśla jego odrębność i specyfikę. Placówka ma swojego Patrona, oraz kalendarz imprez i wydarzeń:
– Festyn Parafialny,
– Dzień Patrona,
– Dzień Edukacji Narodowej,
– Wspólne imieniny,
– Cudowny Medalik,
– Spotkanie z św. Mikołajem,
– Jasełka,
– Spotkanie opłatkowe,
– Bal karnawałowy,
– Biesiada z Babcią i Dziadkiem,
– Misterium Wielkanocne i święconka,
– Szukanie zajączka,
– Olimpiada Sportowa,
– Dzień Mamy i Taty,
– Dzień Dziecka,
– Pożegnanie dzieci i zakończenie roku przedszkolnego.
Przedszkole promuje swoją odrębność i specyfikę przez stronę internetową, udział w uroczystościach państwowych i kościelnych z sztandarem przedszkolnym, na którym widnieje św. Wincenty a Paulo – patron przedszkola, udział w występach dla społeczności lokalnej, a także gazetkę informacyjną oraz koszulki z logo.
→ SYLWETKA ABSOLWENTA
Absolwent Przedszkola:
– rozróżnia i kieruję się wartościami chrześcijańskimi,
– jest dobrze przygotowany do podjęcia obowiązków szkolnych, – ma dobrze rozwinięte procesy poznawcze,
– potrafi współdziałać w zespole,
– jest zainteresowany nauką i literaturą,
– jest samodzielny,
– jest aktywny w podejmowaniu działań, – lubi działania twórcze,
– jest wrażliwy estetycznie,
– akceptuje zdrowy styl życia,
– ma bogatą wiedzę o środowisku przyrodniczym,
– cechuje się gotowością do działania na rzecz środowiska przyrodniczego i społecznego, – czuje się Polakiem i Europejczykiem.
KIERUNKI DZIAŁANIA (PRIORYTETY) NA LATA 2011/2012–2012/2013:
Opracowanie i wdrożenie systemu pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu.
Wdrożenie w przedszkolu koncepcji rozwoju zrównoważonego.
Doskonalenie procesów wspomagania i edukacji dzieci, w tym poszerzenie nowatorstwa
pedagogicznego w przedszkolu.
Doskonalenie metod i form współpracy ze środowiskiem i rodzicami.
Załączniki do rozporządzenia
Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 23 grudnia 2008 r.
(Dziennik Ustaw z dnia 15 stycznia 2009 r. Nr 4, poz. 17)
Załącznik nr 1
PODSTAWA PROGRAMOWA WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO
DLA PRZEDSZKOLI, ODDZIAŁÓW PRZEDSZKOLNYCH
W SZKOŁACH PODSTAWOWYCH
ORAZ INNYCH FORM WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO
Podstawa programowa wychowania przedszkolnego opisuje proces wspomagania rozwoju i edukacji dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym. Przedszkola, oddziały przedszkolne w szkołach podstawowych oraz inne formy wychowania przedszkolnego w równej mierze pełnią funkcje opiekuńcze, wychowawcze i kształcące. Zapewniają dzieciom możliwość wspólnej zabawy i nauki w warunkach bezpiecznych, przyjaznych i dostosowanych do ich potrzeb rozwojowych.
Celem wychowania przedszkolnego jest:
1) wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie czynności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji;
2) budowanie systemu wartości, w tym wychowywanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co jest dobre, a co złe;
3) kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia stresów i porażek;
4) rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;
5) stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych;
6) troska o zdrowie dzieci i ich sprawność fizyczną; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych;
7) budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;
8) wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne;
9) kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej;
10) zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji szkolnej.
Cele te są realizowane we wszystkich obszarach działalności edukacyjnej przedszkola. W każdym z obszarów podane są umiejętności i wiadomości, którymi powinny wykazywać się dzieci pod koniec wychowania przedszkolnego.
Aby osiągnąć cele wychowania przedszkolnego, należy wspomagać rozwój, wychowywać i kształcić dzieci w następujących obszarach:
1. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy;
2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;
3) w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań;
4) wie, że nie należy chwalić się bogactwem i nie należy dokuczać dzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach, a także, że nie należy wyszydzać i szykanować innych;
5) umie się przedstawić: podaje swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania; wie, komu można podawać takie informacje.
2. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. Wdrażanie dzieci do utrzymywaniu ładu i porządku.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) umie poprawnie umyć się i wytrzeć oraz umyć zęby;
2) właściwie zachowuje się przy stole podczas posiłków, nakrywa do stołu i sprząta po sobie;
3) samodzielnie korzysta z toalety;
4) samodzielnie ubiera się i rozbiera, dba o osobiste rzeczy i nie naraża ich na zgubienie lub kradzież;
5) utrzymuje porządek w swoim otoczeniu.
3. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;
2) mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji;
3) uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach;
4) w zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach i decyzjach.
4. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) przewiduje, w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach (wnioskowanie o wprowadzanych i obserwowanych zmianach);
2) grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje) i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne;
3) stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się może zdarzyć.
5. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) dba o swoje zdrowie; zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia;
2) dostrzega związek pomiędzy chorobą a leczeniem, poddaje się leczeniu, np. wie, że przyjmowanie lekarstw i zastrzyki są konieczne;
3) jest sprawne fizycznie lub jest sprawne w miarę swoich możliwości, jeżeli jest dzieckiem mniej sprawnym ruchowo;
4) uczestniczy w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej.
6. Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia i gdzie można otrzymać pomoc, umie o nią poprosić;
2) orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i korzystaniu ze środków transportu;
3) zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i unika ich;
4) wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i stosować środków chemicznych (np. środków czystości);
5) próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu i w domu; ma rozeznanie, gdzie można się bezpiecznie bawić, a gdzie nie.
7. Wychowanie przez sztukę – dziecko widzem i aktorem.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wie, jak należy się zachować na uroczystościach, np. na koncercie, festynie, przedstawieniu, w teatrze, w kinie;
2) odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską).
8. Wychowanie przez sztukę – muzyka i śpiew, pląsy i taniec.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu;
2) dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraża je, pląsając lub tańcząc;
3) tworzy muzykę, korzystając z instrumentów perkusyjnych (oraz innych przedmiotów), a także improwizuje ją ruchem;
4) w skupieniu słucha muzyki, w tym także muzyki poważnej.
9. Wychowanie przez sztukę – różne formy plastyczne.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) przejawia, w miarę swoich możliwości, zainteresowanie wybranymi zabytkami i dziełami sztuki oraz tradycjami i obrzędami ludowymi ze swojego regionu;
2) umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt i barwa) w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych;
3) wykazuje zainteresowanie malarstwem, rzeźbą i architekturą (także architekturą zieleni i architekturą wnętrz).
10. Wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wznosi konstrukcje z klocków i tworzy kompozycje z różnorodnych materiałów (np. przyrodniczych), ma poczucie sprawstwa („potrafię to zrobić”) i odczuwa radość z wykonanej pracy;
2) używa właściwie prostych narzędzi podczas majsterkowania;
3) interesuje się urządzeniami technicznymi (np. używanymi w gospodarstwie domowym), próbuje rozumieć, jak one działają, i zachowuje ostrożność przy korzystaniu z nich.
11. Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagrożeń.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku; podejmuje rozsądne decyzje i nie naraża się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody, np. nie stoi pod drzewem w czasie burzy, nie zdejmuje czapki w mroźną pogodę;
2) wie, o czym mówi osoba zapowiadająca pogodę w radiu i w telewizji, np. że będzie padał deszcz, śnieg, wiał wiatr; stosuje się do podawanych informacji w miarę swoich możliwości.
12. Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wymienia rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach przyrodniczych, np. na polu, na łące, w lesie;
2) wie, jakie warunki są potrzebne do rozwoju zwierząt (przestrzeń życiowa, bezpieczeństwo, pokarm) i wzrostu roślin (światło, temperatura, wilgotność);
3) potrafi wymienić zmiany zachodzące w życiu roślin i zwierząt w kolejnych porach roku; wie, w jaki sposób człowiek może je chronić i pomóc im, np. przetrwać zimę.
13. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego;
2) wyznacza wynik dodawania i odejmowania, pomagając sobie liczeniem na palcach lub na innych zbiorach zastępczych;
3) ustala równoliczność dwóch zbiorów, a także posługuje się liczebnikami porządkowymi;
4) rozróżnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów;
5) wie, na czym polega pomiar długości, i zna proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą;
6) zna stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku.
14. Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) potrafi określić kierunki oraz miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek, zaczynając od lewej strony kartki;
2) potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach;
3) dysponuje sprawnością rak oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania;
4) interesuje się czytaniem i pisaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania;
5) słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; interesuje się książkami;
6) układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, dzieli wyrazy na sylaby, wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej;
7) rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków oraz często stosowanych oznaczeń i symboli, np. w przedszkolu, na ulicy, na dworcu.
15. Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne.
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) wymienia imiona i nazwiska osób bliskich, wie, gdzie pracują, czym się zajmują;
2) zna nazwę miejscowości, w której mieszka, zna ważniejsze instytucje i orientuje się w rolach społecznych pełnionych przez ważne osoby, np. policjanta, strażaka;
3) wie, jakiej jest narodowości, że mieszka w Polsce, a stolicą Polski jest Warszawa;
4) nazywa godło i flagę państwową, zna polski hymn i wie, że Polska należy do Unii Europejskiej;
5) wie, że wszyscy ludzie mają równe prawa.
Zalecane warunki i sposób realizacji.
W trosce o prawidłowy rozwój psychoruchowy oraz przebieg wychowania i kształcenia dzieci w wieku przedszkolnym zaleca się następujące proporcje zagospodarowania czasu przebywania w przedszkolu w rozliczeniu tygodniowym:
1) co najmniej jedną piątą czasu należy przeznaczyć na zabawę (w tym czasie dzieci bawią się swobodnie, przy niewielkim udziale nauczyciela);
2) co najmniej jedną piątą czasu (w przypadku młodszych dzieci – jedną czwartą czasu), dzieci spędzają w ogrodzie przedszkolnym, na boisku, w parku itp. (organizowane są tam gry i zabawy ruchowe, zajęcia sportowe, obserwacje przyrodnicze, prace gospodarcze, porządkowe i ogrodnicze itd.);
3) najwyżej jedną piątą czasu zajmują różnego typu zajęcia dydaktyczne, realizowane według wybranego programu wychowania przedszkolnego;
4) pozostały czas – dwie piąte czasu nauczyciel może dowolnie zagospodarować (w tej puli czasu mieszczą się jednak czynności opiekuńcze, samoobsługowe, organizacyjne i inne).
Zadaniem nauczycieli jest prowadzenie obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowanie tych obserwacji. Z początkiem roku poprzedzającego rozpoczęcie przez dziecko nauki w klasie I szkoły podstawowej należy przeprowadzić analizę gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna). Celem takiej analizy jest zgromadzenie informacji, które mogą pomóc:
1) rodzicom w poznaniu stanu gotowości swojego dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej, aby mogli je w osiąganiu tej gotowości, odpowiednio do potrzeb, wspomagać;
2) nauczycielowi przedszkola przy opracowaniu indywidualnego programu wspomagania i korygowania rozwoju dziecka, który będzie realizowany w roku poprzedzającym rozpoczęcie nauki w szkole podstawowej;
3) pracownikom poradni psychologiczno-pedagogicznej, do której zostanie skierowane dziecko, w razie potrzeby pogłębionej diagnozy związanej ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
W wielu obszarach wychowania przedszkolnego występują treści edukacji zdrowotnej. Ze względu na dobro dzieci, należy zadbać o kształtowanie ich świadomości zdrowotnej oraz nawyków dbania o własne zdrowie w codziennych sytuacjach w przedszkolu i w domu, współpracując w tym zakresie z rodzicami.
W trosce o jednolite oddziaływanie wychowawcze, nauczyciele:
1) systematycznie informują rodziców o zadaniach wychowawczych i kształcących realizowanych w przedszkolu; zapoznają rodziców z podstawą programową wychowania przedszkolnego i włączają ich do kształtowania u dziecka określonych tam wiadomości i umiejętności;
2) informują rodziców o sukcesach i kłopotach ich dzieci, a także włączają ich do wspierania osiągnięć rozwojowych dzieci i łagodzenia trudności, na jakie natrafiają;
3) zachęcają rodziców do współdecydowania w sprawach przedszkola, np. wspólnie organizują wydarzenia, w których biorą udział dzieci.
W celu właściwego przygotowania dzieci do podjęcia nauki w szkole podstawowej, nauczyciele powinni znać podstawę programową kształcenia ogólnego dla szkół podstawowych w zakresie I etapu edukacyjnego, a zwłaszcza klasy I szkoły podstawowej.
SPIS SCENARIUSZY